Translate

Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Γαρύφαλλο το μουσάτο ή Αγριογαρύφαλλο (Dianthus barbatus)


Βασίλειο: Plantae (Φυτά)
Συνομοταξία: Angiosperms (Αγγειόσπερμα)
Ομοταξία: Eudicots (Ευδικοτά)
Τάξη: Caryophyllales
Οικογένεια: Caryophyllaceae
Γένος: Dianthus (Το Άνθος του Διός)
Είδος: Dianthus barbatus




  Το Dianthus barbatus γνωστό και ως αγριογαρύφαλλο ή φραγκογαριφαλιά ή κινέζικο γαρύφαλλο  είναι ένα είδος γαρυφάλλου το οποίο κατάγεται από την Νότια Ευρώπη και από διάφορα μέρη της Ασίας, το οποίο έχει γίνει ένα δημοφιλές καλλωπιστικό φυτό κήπου σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα ποώδες διετές ή βραχύβιο πολυετές φυτό που φτάνει σε ύψος τα 30-75 εκατοστά, με λουλούδια να παρουσιάζονται σε μια πυκνή συστάδα μέχρι και 30 μαζί στην κορυφή των βλαστών. Κάθε λουλούδι είναι 2-3 εκατοστά σε διάμετρο, με πέντε πέταλα τα οποία εμφανζουν οδοντωτές άκρες. Τα άγρια φυτά παράγουν κόκκινα λουλούδια με μια λευκή βάση, αλλά τα χρώματα στις διάφορες ποικιλίες κυμαίνονται από λευκό, ροζ, κόκκινο, μοβ ή και με διαφοροποιημένα μοτίβα. Η ακριβής προέλευση της αγγλικής κοινή ονομασία τους (Seet William) είναι άγνωστη, αλλά εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1596 σtον κατάλογο κήπου του βοτανολόγου John Gerard 's. Τα λουλούδια είναι εδώδιμα και μπορεί να έχουν θεραπευτικές ιδιότητες.Το συγκεκριμένο γαρύφαλλο προσελκύει τις μέλισσες, τα πουλιά, και πεταλούδες

Περιγραφή




  Το Αγριογαρύφαλλο είναι ένα διετή βότανο ή βραχύβιο πολυετές φυτό ενδημικό των βουνών της νότιας Ευρώπης από τα Πυρηναία ανατολικά μέχρι τα Καρπάθια και τα Βαλκάνια , με μια παρεμφερή ποικιλία να εντοπίζεται στη βορειοανατολική Κίνα , την Κορέα , απωανατολική Ρωσία .  Φτάνει σε ύψος τα 30-75 εκατοστά, με πράσινα έως και γλαυκό μπλε-πράσινα κωνικά φύλλα 4-10 εκ σε μήκος και 1-2 cm σε εύρος. Τα άνθη παράγονται σε ένα πυκνό σύμπλεγμα έως 30 ανθέων στην κορυφή των μίσχων και έχουν μια μοναδική, πικάντικη, γαρύφαλλένια μυρωδιά . Κάθε λουλούδι είναι 2-3 εκατοστά διάμετρο με πέντε πέταλα με οδοντωτές άκρες. 

Καλλιέργεια 

  Το φυτό εισήχθη στη βόρεια Ευρώπη κατά τον 16ο αιώνα, και αργότερα στη Βόρεια Αμερική και αλλού και έχει πλέον προσαρμοστεί σε τοπικό επίπεδο σε πάρα πολλά μέρη ανά τον κόσμο. Το ύψος του το καθιστά κατάλληλο για συνθέσεις λουλουδιών. Στη βικτοριανή γλώσσα των λουλουδιών , Sweet William συμβολίζει την λεβεντιά. Το φυτό που χρησιμοποιείται ευρέως σε σύνορα, βραχόκηπους και κήπους εξοχικών. Το γαρύφαλλο αυτό είναι ένας καλός υποψήφιος για  ένα νατουραλιστικό κήπο, επειδή το νέκταρ του προσελκύει τα πουλιά, τις μέλισσες  και τις πεταλούδες.  Τα άνθη του θεωρούνται βρώσιμα .


  
  Αναπτύσσεται σε αργιλώδη, ελαφρώς αλκαλικά εδάφη με ήλιο αλλά και σε θέσεις με μερική σκιά. Πολλαπλασιασμός γίνεται με μοσχεύματα, σπόρος ή διαίρεση, αλλά ο σπόρους των ποικιλιών υβριδίων δεν θα αναπαραγάγει το μητρικό φυτό. Αν είναι από σπόρους που φυτεύτηκαν μετά τον τελευταία παγετό το λουλούδι θα ανθήσει το δεύτερο έτος αφού έχει περάσει μια ψυχρή περίοδο.. Αν φυτευτεί πριν από τον τελευταίο παγετό και στη συνέχεια να μεταφυτευτεί έξω μπορεί να ανθήσουν κατά το πρώτο έτος. Συνιστάτε η κοπή των νεκρών ανθέων προκειμένου να ενθαρρύνει  η περαιτέρω άνθηση. 

  Το φυτό είναι αυτο-σπερώμενο δηλαδή τα άνθη του θα παράξουν κάποια στιγμή σπόρους οι οποίοι με την σειρά τους θα πέσουν στο έδαφος δίνοντας έτσι καινούργια φυτά. Τα γαρύφαλλα αυτά είναι ευάλωτα  στο μύκητα του γένους Fusarium  που προκαλεί προκαλεί την φουζαρίωση με συνήθη συμπτώματα, τα φύλλα μπούκλα ή φύλλα που γέρνουν προς τα κάτω. Επίσης ιδαίτερη φροντίδα πρέπει να δίνεται κατά το πότισμα, καθώς το υπερβολικό πότισμα προκαλεί σήψη του κεντρικού βλαστού με αποτέλεσμα την νέκρωση του φυτού. Για τον λόγω αυτό προτείνεται η χρήση καλά αποστραγγιζόμενου εδαφικού μείγματος στις γλάστρες και η αποφυγή των εδαφών που κατακρατούν πολλύ νερό, όταν πρόκειτε να μεταφυτεύσουμε τα γαρύφαλλα στο έδαφος. 

Χρήσεις


  Ο John Gerard επαινεί την ομορφιά του, αλλά παραλείπει οποιαδήποτε αναφορά στις θεραπευτικές χρήσεις καθώς την εποχή εκείνη δεν ήταν γνωστή η περιεκτικότητα των φυτών σε Στο φυτόσαπωνίνες, ανθοσανίνες, ευγενόλη, φαινυλαιθυλαλκοόλη, διανσινενοσίδες Α,Β, C και D, μελοσίδες Α και L. Κατατάσσεται στα ψυχρά και πικρά βότανα. Αυτές του οι ιδιότητες το καθιστούν κατάλληλο για όλες τις διαταραχές ούρησης (αίσθημα καύσου, αιματουρία, φλεγμονές στα αντίστοιχα όργανα). Διευκολύνει την ούρηση και ανακουφίζει από τον πόνο στην επώδυνη ούρηση σταγόνα-σταγόνα. Σε συνδυασμό με άλλα βότανα χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των ουρολοιμώξεων.
Επίσης έχει πολύ καλά αποτελέσματα σε εκζέματα και εξανθήματα του δέρματος. Αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος και χαμηλώνει την πίεση. Μειώνει τον πυρετό, ελέγχει τις βακτηριακές μολύνσεις και έχει ανθελμινθική δράση. Αυξάνει την περισταλτικότητα του λεπτού εντέρου και τέλος δρα ως εμμηναγωγό.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου